مصطفی شیرزاد

مصطفی شیرزاد. نقاش معروف و برجسته کُردستان؛ او یکی از نوادگان فیض الله بیگی و یکی از طوایف آنها محسوب می‌شود؛ همچنین به علاوه نسبت او به بداق سلطان حاکم ساوجبلاغ مکُری نیز می‌رسد. شیرزاد درسال ۱۳۲۰ در شهر مهاباد متولد شد. تحصیلات خود را به واسطه شغل پدرش در تبریز گذارند و درسال ۱۳۳۹ -۱۳۳۸ در بین دانش آموزان نقاش آذربایجان غربی و شرقی موفق به کسب رتبه اول می‌شود و در اردویی که در رامسر برگزار شد بین دانش آموزان نقاش کل کشور توانست رتبه سوم کشور را بدست آورد. درسال ۱۳۴۵ موفق به اخذ مدرک دیپلم می‌شود. سپس به استخدام اداره‌ی فرهنگ و هنر مهاباد در آمد و به تدریس و ترویج هنر زیبای خویش مشغول شد.^[۱]

ذوق و شوق فراوانش در نقاشی و همچنین نسبت فامیلی که با فیض الله خان ناهید داشته‌اند، باعث شد که به خدمت ایشان در آمده و سالها از هنر این پیر فرزانه کسب فیض نماید. معروفترین سبک‌های کاری شیرزاد ناتورالیسم، رئالیسم، رومانتیک و امپرسیونیسم است. آثار وی جنبه فولکلور داشته و در کارهایش بر زنده نگاه داشتن آداب و رسوم کُردی دیده می‌شود؛ از جمله کارهای ایشان می توان به آوردن عروس با اسب ، رقص و پایکوبی ، شکار و ... اشاره کرد. بعداز مدتی به شهر بوکان نقل مکان می کند و ریاست اداره دخانیات شهرستان بوکان را برعهده می گیرد. بعد از انقلاب بالاخره بازنشسته می‌شود. شیرزاد به کشورهای مختلف اروپایی از جمله فرانسه، بلژیک، انگلیس، هلند و آلمان سفر کرده و از آثار نقاشان مشهور جهان دیدن کرده است. هچنین وی در جشنواره‌ی شانزدهمین سالگرد تأسیس مرکز نشر ادبیات کُردی «سروه» در بین شخصیتهای برتر کُرد در رشته نقاشی رتبه اول را کسب کرده و از طرف هفته نامه سیروان به عنوان آخرین بازمانده نقاشان نسل اول منطقه موکریان ، معرفی شده است. او هم اکنون باتوجه به سنش که به ۷۷ سال می‌رسد با پشتکار خود و همان ذوق و علاقه‌اش به این هنر در شهر بوکان هنرکده‌ای ایجاد کرده و مشغول به کار تدریس و توسعه اصول این هنر می‌پردازد.^[۲]

عقاید و اصول کار شیرزاد

استاد شیرزاد در تابلوهایش از الگو های اروپایی اجتناب کرده و همگی آثار وی از هنر بومی تاثیر گرفته است. حاصل عمر هفتاد سالگی این هنرمند کُرد ۵۰۰ اثر در موضوع های هنر بومی است که آثارش در میان دیگر نقاشان بوکانی از هواداران خاصی بر خوردار است. استاد شیرزاد از جمله هنرمندانی است که تکنیک ها و مهارت های خاص این هنر را به شاگردانش یاد داده که از جمله می توان به محمد رستم زاده، ناصر فیض الله بیگی و ریبین حیدری اشاره کرد. ^[۳]

به عقیده این هنرمند کُرد مهمترین فرایند در زمینه شکل دهی کودکان را مقوله هم پیمانی درون خانواده تشکیل می دهد.حال پس از بررسی زندگی و آثار این هنرمند بوکانی می توان قضاوت کرد کار او بیشتر از جنبه های رئال است که تا کنون نمایشگاه های متعددی از آثارش را در داخل و خارج از کشور بر پا کرده است. افزون بر آن، حضور در همایش ها و نشست های فرهنگی از دیگر فعالیت های این هنرمند محسوب می شود. این نقاش کُرد در هنرکده خود، واقع در خیابان ورزش ،۱۳۰ هنرجوی ۴ تا ۵۰ ساله دارد که با استفاده از مداد رنگ، گواش، آب رنگ و رنگ روغن زیر نظر دلنیا شریفی، شیرین شاطری، سرگل میرزازاده، سامان امینی خواه و جمیله فتح الله زاده پنج مربی آموزش دیده این هنر، هنر نقاشی را فرا می گیرند.